केही थान, युद्धका कविता बोकेर रात छिप्पिसकेपछि मेरो घरमा आएको थियो ऊ । धेरै समय बितेको छैन क्रान्तिको गीत बोकेर बेसीबाट उकालो चढी मेरो घरमा आएको थियो ऊ। कति न समय बितेको छ र ? झुपडीका कथाहरू बोकेर भञ्ज्याङ छिचोल्दै मेरो घरमा आएको थियो ऊ। आज पनि सम्झन्छु हाम्रो गाउँका Read more
हामी लिँदैलिन्नौँ भन्छौं ऊ लिनै पर्छ भन्छ हामी दिँदैदिन्नौँ भन्छौं ऊ दिनै पर्छ भन्छ मेरो निर्णय म फिर्ता लिँदैलिन्न भन्छ नलिइकन सुख म दिँदैदिन्न भन्छ यो दान हो भन्छ अनुदान हो भन्छ जो लिन्न भन्छ ऊ वेइमान हो भन्छ हत्तेरिका ! कस्तो फसाद पर्यो यो अम्रिकाने मिचाहाले गर्नु गर्यो ! Read more
सहस्र किरणहरुमा दासताको विष भरेर लाखौँ ताराहरूलाई गिज्याउँदै अँध्यारोको साम्राज्यसित यो धरतीको उज्यालो साट्ने सम्झौता गर्दैछ एउटा सूर्य महासय ! यो गद्दारीवेशन हो; महाधिवेशन हुनै सक्दैन !! भित्र्र्याउँदै घातक बहुराष्ट्रिय कार्वनडाइअक्साइड आफ्नै सञ्जीवनीको अथाह र स्वच्छ अक्सिजन आवधिक रूपमा आणविक हतियारको कारखानातिर खुलेआम बुझाइरहेछ एउटा बूढो रुख महासय ! यो Read more
जिन्दगीको खाली पानामा सम्झौताका बुँदाबुँदा थुपारेर समर्पणका शब्दहरूमा दायाँबायाँ थिची सहिछाप गरिदिएको छु साक्षी किनारका सदर मानी कहिल्यै चुक्दिन सम्झौताभन्दा पर गएर भनेर। थर्थर काँपेथ्यो शरीर, लर्बराएथ्यो हात सुकोमल मेरा चक्रहरुमा लत्पतिएथ्यो अशान्तिका धर्साहरु तर बेचैन थिएन मन तिमीसँग समाहित हुनुको अलौकिक खुशीमा भुलेको थिएँ हजारौं पीडा अनि दर्दहरुलाई । Read more
गजल – मिना पौडेल
आफ्नै मनलाई सम्झाई बुझाई परदेशिएको हो घरको अवस्था कै कारण दाइ परदेशिएको हो। खरको छानो टाल्दा टाल्दै टाल्ने ठाउँ हराएपछि टिनको छानो छाउने कसम खाइ परदेशिएको हो। आफन्तहरू भएर पनि आफ्नोपन नपाएपछि आफ्ना धेरै इच्छाहरू मनमै दबाइ परदेशिएको हो। रमाउने समयमा पनि कमाउनु परेपछि नै दाइले पढ्न छाडेर जिम्मेवारी समाइ Read more
भत्किनु पूर्व मन्दिर,चर्च र मस्जिद भित्र आस्था र बिश्वासको साम्राज्य थियो मानौ यो दुनियाँ नै एकाकार थियो समयको रुपान्तरण सँगै आस्था र बिश्वासका धोतकहरु गर्याम् गुर्लुम ढले । युग प्रारम्भको शुन्य बिन्दुमा चेतनाको छाल उठ्न थालेपछि बिश्वासको प्रादुर्भाव भएको थियो आस्थाको सगरमाथा अग्लिएको थियो। त्यस बेलामै चेतनाको शल्यक्रिया गर्दै गर्दा Read more
यो समाजमा निश्चित हुन्छ, को कहाँ जान्छ। जुत्ता बाहिर हुन्छ, भित्र खुट्टा जान्छ।। यो कस्तो हो विचित्र ? म सक्दिँन बुझ्नैँ ! जिउँदो पैरमा हुन्छ, मूर्दा काँधमा जान्छ।। कस्तो भो आफ्नै घर खै ? कस्ता भए आफ्ना ! घरमा मुग्रो पर्दा घरकै रमिता जान्छ।। म उस्तै हुँ कि,कि हो मैले Read more
बिसाएर बिसाउन नसकिने घटाएर घटाउन नसकिने समस्यै समस्याको भारीहरू बोकेर हिँड्दैछु निरन्तर जिन्दगीको घुम्तीहरूमा निधारबाट बगेको जलधारामा दैनिक स्नान गर्दै चढ्दैछु निरन्तर म जिन्दगीका हिमशिखरहरू । पाइला पाइलामा पहिरोको डर बोकेर कठ्याङ्ग्रिने जाड़ोमा शरीर कपाउँदै कपाउँदै उभिइरहेको हुन्छु कुनै हिमश्रृङ्खलामाथि विवश बनेर लाचार बनेर। कहिलेकाँही त झनै अन्धाधुन्ध बगाउने गर्दछन् Read more
भुलहरू पनि विचित्रकै हुन्छ्न् चप्लेटी ढुङ्गामा बिसाउन नसक्ने परालको गुन्द्रीमा सुकाउन नसक्ने तीघ्राको पिलो निचोरेझैँ निचोरेर आँखो निकाल्न सक्ने हुँदैनन् भुलहरू । भुलहरू भुलजस्तै हुन्छ्न् अरू केही जस्ता हुँदैनन् । भुलहरूको प्रजनन क्षमता हुन्छ एउटा भुलले कति कति भुल जन्माउँछ माकुराको जालोले बेरेझैं भुलले मानिसलाई बेर्छ ऐँठन हुनेगरी निचोरेर वाँइ Read more
गाडी-मोटर, धन-सम्पत्ति सबै लिएर के पायौ दाजु-भाइ, बा-आमाको खुन पिएर के पायौ हेरत तिमी भन्दा पनि महान् मान्छे सुतेका छन त्यो चीतामा, दुई दिनको जिन्दगीमा अहंकारमा जिएर के पायौ ? तिमीले गरेको झुठो प्रशंसा बुझ्नै सकिनँ तिमीले गरेको अबोध प्रश्नहरू सुन्नै सकिनँ मुख छ भन्दैमा मेरो भावनासँग नखेल न प्रिये, Read more