पुलुक्क यता अनुहार हेरे पुग्छ।
मेरो आक्रामक बजार हेरे पुग्छ।
देखेर पनि चिन्न सक्दिनौ भने !
हर बिहान अखबार हेरे पुग्छ।
घर सम्हालेर बस्छु, भन्थ्यौँ ।
छोराछोरी परिवार हेरे पुग्छ।
म समुन्द्र बन्ने, मौका दिदैछु!
नदिको अहंकार हेरे पुग्छ।
आगो खाने, समय यही हो।
ओकलेको अँगार हेरे पुग्छ।
(दमौली, तनहुँ)
