खाली, एक ठाउँमा रहेको बन्दुक बुद्ध हुन्छ। कसैले बन्दुकको नालमा गुलाफ सिउरीदिन्छ भने उत्तिकै सुन्दर लाग्छ, सुन्दरीको शिरमा सिउरीएसरी। सिरान हालेर सुते सिरानी बन्छ। टेकेर हिँडे लठ्ठी ऊ केवल बन्दुक हुन्छ, हतियार हुँदैन । जब आँखामा अशन्ति बोकेकोले आफ्ना फलामे हातमा लिन्छ बन्दुक अनि मुटुभरिको बारूद गोलीमा भरेर ओकल्न थाल्छ Read more
आज फेरि तिमी आँधी भएर उड्छु भन्छौ कहाँदेखि उड्छौ र कहाँ पुगेर बस्छौ बास ? म त देख्दिनँ कुनै उद्गम दिशा म त भेट्दिनँ कतै विश्रान्ती रेखा धेरै भएको छैन समय एउटा आँधी आएर गएको आउने बेला बढार्छु भन्थ्यो पतिङ्गर कुरीतिले थुपारेको तर जाने बेला जीवनका हाँगाहरु भाँचेर गयो छानाहरु Read more
वास्तविकतालाई लुकाइदिन सक्ने सत्य र तथ्यको खिल्ली उडाउन पछि नपर्ने संस्कृति र धर्मलाई इतिहासमा मात्र सीमित गराउन खोज्ने यो कस्तो गान्तोक शहर ? अब यही टुङ्गोमा पुगे हुन्छ राजनीति कुहेकै हो आफ्नै शिरमार्फत निकैचोटि मेरो शिर नुहेकै हो । कराउँदा छन् जनता अलिबेसी जनवाद भए हुन्थ्यो के थाहा तिनलाई साटोमा Read more
मुखले राम राम जपी बगलीमा छुरा अचम्म छ, गफै गफमा देश हाँक्छन यहीँ कुरा अचम्म छ । अमृतधारा बगाउँदा नि केही पाइनन् ती आमाले, पत्थर ढोग्दैमा के'रि हुन्छ सबथोक पूरा अचम्म छ । खाली हात आउँछ मान्छे खाली नै जान्छ भन्ने गर्थे, तर किन लगे बाले आमाको सिन्दुर चुरा अचम्म Read more
कामरेड गोकुलमान दिनभरि छाप्रेहरुको घरआँगनमा हुन्छन् । हले कोदाले बनीबुतो गरी पेटपाला गर्ने बनियाँर, गोठाला, खेताला श्रमिक–किसानको वीचमा संगठन गरी हिँड्ने, उनीहरुको चेतना तिखार्न बस्ती–बस्ती चाहारी हिँड्ने कामरेड; बेलुका बास बस्ने वेलामा झुप्रीलाइनबाट हमेसा अलप हुन्छन् । सर्वहारा साम्यवादको फूलजडी सपना देखाउने उनी रातिराति कहाँ जान्छन् ? के खान्छन् ? Read more
चाहनाको धागोलाई तनाइराख्नु साह्रो भयो मायाको आगोलाई जलाइराख्नु गाह्रो भयो । रूपसीको मुस्कानले हुरूक्क त भएकै हो नि मिलनको आतुरीलाई बचाइराख्नु गाह्रो भयो । धारिलो वचनले खुत्रुक्क त पारेकै हो मनलाई नुनिलो नेत्रजललाई सजाइराख्नु गाह्रो भयो । परेवाको जोडी भनी खिज्याउनेलाई के भनूँ खै छातीभित्रको बहलाई लुकाइराख्नु गाह्रो भयो । Read more
असी किलोको भारी ज्यान लिएर वीस वर्षपछि म त्यही उकालो चढिरहेको थिएँ जहाँ म दशदेखि पन्ध्र वर्षको उमेरमा खरायोझैँ खुर्र दौडेर उकाली ओराली गर्थेँ । मेरो प्रोजेक्टको साथी नयाँ थियो । उसको मोटो शरीरलाई पनि उकालो चढाउनलाई हम्मेहम्मे परिरहेको थियो। हाम्रो श्वाश वढेर निमोनिया भएको वच्चाझैँ स्याँस्याँ भइरहेको थियो। म Read more
नाचिरहेको छ हावा बाहिर फर्फराइरहेको छ झ्यालको पर्दा, भित्र मनमा ज्वारभाटा उठ्लाझैँ गरी रहरहरु पछारेर लैजालाझैँ गरी बेतोडले / बेजोडले चलिरहेको छ हावा । हावा चलेरै हो मान्छेहरु चल्मलाइरहेका ? यो सोच पनि त हावाजस्तै हो नत्र एक्कासी कसरी आउँदो हो, अनि नचाउँदो हो हल्लाउँदो हो मान्छेको मथिङ्गल ? कसरी Read more
यादहरु यसैगरी बल्झिरह्यो भने जिन्दगीको लामो सफर परिणाममुखी र सार्थक होला त? घुम्तीहरुमा यादास हरायो भने उकाली, ओरालीमा पाइला लडखडायो भने टंटालापुर चर्को घाममा लचप्प पसिनाले देह भिज्यो भने अनकन्टार जंगलमा नरभंक्षी सिंह गर्जियो भने अन्धकार रातमा तारा खस्यो भने दिलको धड्कन अकस्मात रोकियो भने मान्छे भित्रको गतिशील Read more
मुङ्ग्रे केराले भन्यो, ‘म सबैभन्दा खँदिलो र मोटो छु । पेट भरिन एउटै कोसो पर्याप्त छ । मलाई छान्नोस् ।’ झप्रीले आफ्नो उपादेयता प्रमाणित गर्न नझोक्किई कैरन ल्यायो, ‘म दशैँ पर्व विशेषको केरा हुँ । म जत्ति मीठो अरू केरा छैनन् । मझौला आकारको मलाई रोज्नुमा नै Read more
