मलाई फेसबुकको जीवन र मान्छेको जीवन उस्तैउस्तै लाग्छ फेसबुकमा पनि अपलोड हुन्छन् र डिलिट हुन्छन् अनेकौँ म्याटरहरू जीवनका जस्तै फेसबुकमा पनि गाँसिन्छन् नयाँ नयाँ पिरती बस्छ माया बन्छ मित्रता गाँसिन्छ साइनो र एकाएक हराउँछन् फेरि जिन्दगीमा जस्तै । फेसबुकमा बिलाएका म्यासेजहरूजस्तै हराउँछन् अनेकौँ म्यासेजहरू जिन्दगीमा पनि खालि अपलोड, अपडेट र Read more
विमल निभा कवि हो ऊ । जसको नामसँग सिंहदरबारलाई कुनै रुचि छैन । विमल निभा कविता लेखिरहन्छन् जुलुसको आन्दोलनको क्रान्तिको विद्रोहको । विमल निभा कविता लेखिरहन्छन् भोकको अनिद्राको पीडाको छटपटीको । विमल निभा कविता लेखिरहन्छन् रिक्सा मजदुरको ट्याक्सी चालकको खेतका किसानको । सधैं लेखिरहन्छन् अमलेख । सत्ताका विसङ्गतिहरुसँग उनका Read more
प्रतीक्षाका पलहरु पनि कति बिशाक्त? पलभरले पनि घन्टौँ पोलिरहने तिखो तीरले झैँ तड्पाइ तड्पाइ नमिठोगरी घोचिरहने । हिजो पर्खाइ रहर बनेर आउँथ्यो आज जहर बनेर आउँछ प्रत्येक पलहरु सेकेन्ड, मिनेट अनि घन्टाहरुमा गन्दा लाग्छ, साँझ जस्तै छ प्रतीक्षा । अनि पर्खाइ हिजो सदाबहार बनेर आउँथ्यो आज पतझड बनेर आउँछ हिजो Read more
म सानो हुँदा थाहा छैन के कति कारण हो कहिले काहिँ आमा भक्कानिएर खुब रुनु हुन्थ्यो मलाई च्याप्प काखमा च्याप्नु हुन्थ्यो मेरो मुख आमाको गालामा जोतिन्थ्यो आमाको आँखाबाट झरेका आँसु मेरो जिब्रोमा पुग्थे मलाई आँसुको स्वाद नुनिलो लाग्थ्यो यो सिलसिला आमा बाँचुन्जेल चल्यो र जहिल्यै आँसुको स्वाद नुनिलो लागिरह्यो । Read more
हल्ला चल्दै छ देशमा छानो जल्दै छ देशमा अन्तै खाएको खान्की ऊ ओकल्दै छ देशमा जेले गराउँछ फाटो त्यो खोतल्दै छ देशमा आशामा आँसु मिसाई हो, हुँडल्दै छ देशमा लोकतन्त्रको जरो को उखल्दै छ देशमा ? (डेनमार्क) Read more
तिमीहरू भएर त यो सहर सहर भएको हो लाखौँको रहर भएको हो जब जब विपतको सङ्केतमा बोक्छौ कुम्लो कुटुरो र छाड्छौ तिमीहरूले सहर रहँदैन सहर सहर जस्तो कुद्दैनन् सहरका रहरहरू प्रतियोगिताका धावकझैँ जबसम्म प्रवेश गर्दैनौ तिमीहरू यो सहरमा रोकिन्छ बेटरी सकिएको अलार्म जसरी वा भनौँ जलकुम्भी झार हो सहरका रहरहरू Read more
टोलाउँदै रुँदो हुँ, रुन मुस्कुराउँदो हुँ अभिनय नमिल्न सक्छ, हर्कत नयाँ नयाँ हो बिर्सिन्छु सम्झिँदै म, सम्झिन्छु बिर्सिँदै नि आफैं दोधारमा छु आदत नयाँ नयाँ हो दुख्दा मजा भएपछि कोट्याउँदैछु घाउ किन यही चुन्यौ नसोध यो खत नयाँ नयाँ हो मस्तै गरे प्रशंसा भन्दै नउफ्री हाल्नुस् स्वाभाविकै हो गर्नु, सङ्गत Read more
डराउँछ सरकार हिजोआज खुब डराउँछ कर्णालीभन्दा लामो भोकको जुलुस नागढुङ्गा हुँदै काठमाडौं झरिरहेको देखेर । तर्सन्छ सरकार अचेल खुब तर्सन्छ कोसीभन्दा फराकिलो अभावको बाढी नगरकोटबाट राजधानी पसिरहेको देखेर । कहालिन्छ सरकार हर प्रहर खुव कहालिन्छ सगरमाथाभन्दा अग्लो गरिबीको पहाड जब खसिरहेको देख्छ गुर्जे भञ्ज्याङबाट बालुवाटारतिर । आत्तिन्छ सरकार पलपलमा खुब Read more
हे रवि ! तिमी, माथि आकाशमा छौम तल पृथ्वीमातिमी जे देख्छौ म देख्दिनँम जे देख्छु तिमी देख्दैनौ देख्नुपर्छ तिमीले जे म देख्छुदेख्नुपर्छ मैले पनि जे तिमी देख्छौ । रवि !तिम्रो उषाकालीन लालिमामय किरणमाअन्ध आँखाबन्द विवेक भएका जनमनहरूजहाँ अन्धविश्वासका अँधेरा आँखा छन्विवेकहीनताका डरलाग्दा खाल्डा छन्विषम र विभेदका कहालीलाग्दा लक्ष्मण रेखाहरू Read more
हान्योसारै हान्यो । उठ्नै नसक्ने गरीकहिले पुर्वबाट सुनामी बनेरकहिले पश्चिमी चक्क्रबात बनेरबेला बेलामा बजाएकै छकर्कस लाग्ने धुनहरू । यता नचाउँछ, उता नचाउँछनाच्दा नाच्दैउठ्नै नसक्नेगरीलमतन्न् पल्टिएको छतैपनिभयङ्कर मेघको गर्जनबाटथिचिएको फर्सीको मुन्टाजस्तैसमाउने डाली खोज्दैटाउको उठाउनभयानक तुफानलेबाङ्गिएका मकैका बोटजस्तोआधा शरीर लिएरपीडा खेप्न बाध्य छ आजको मान्छे । आँसु !आँसुको कुनै मूल्य Read more
