(१)
कुनै समय यस्तो दिन आउन जरुरी थ्यो
प्रेमको नाउँमा कान समाउन जरुरी थ्यो
मान्छेमा दुनियाँ देख्ने म जस्तो पागलले
तिमीबाट ठूलो धोका पाउन जरुरी थ्यो।
(२)
गरी नराख खेला ज्यान गुमाउनु पर्ला
भएर जम्मै भेला ज्यान गुमाउनु पर्ला
गोर्खेको रगत उम्लिरहेछ मेरो
नसामा परिस् भने फेला ज्यान गुमाउनु पर्ला।
(३)
खप्न सक्छु ज्यादै चोट र पीर यत्ति थाहा छ
सुपुत्र वीर सिपाही हुँ आखिर यत्ति थाहा छ
देश बचाउने खण्डमा यो ज्यानै गुमाउनु परेपछि
हट्दिन मर्नको खातिर यत्ति थाहा छ।
(कोक्राझार, असम)
नेपाली साहित्य घर’ डिजिटल साहित्यिक पत्रिका भएकोले यसमा साहित्यिक रचना र समाचार मात्र प्रकाशन गरिन्छ । यस पत्रिकामा पुरातन, उच्छृङ्खल र यथास्थितिवादी सोच भएका तथा साम्प्रदायिक सद्भावमा असर पुयाउने खालका रचना प्रकाशित गरिने छैन । अन्य पत्रिका र अनलाइनमा पठाएका वा प्रकाशित भएका रचना नपठाउनुहुन अनुरोध छ । नेपाली साहित्य घरमा प्रकाशित रचनाहरूमा व्यक्त विचारप्रतिको जवाफदेहिता स्वयम् लेखकको हुनेछ । रचना पठाउँदा नेपाली प्रीति फन्टमा टाइप गरेर इमेलमार्फत् पठाउनुपर्ने छ । पठाएको एक महिनासम्म प्रकाशित नभए वा कुनै प्रतिक्रिया नआए रचना अस्वीकृत भएको मानिने छ । हामीले यो पत्रिका आर्थिक उपार्जनका लागि नभई नेपाली भाषासाहित्यको सेवा गर्ने उद्देश्यले सञ्चालन गरेको हुँदा प्रकाशित रचनाको पारिश्रमिक दिन असमर्थ छौँ ।
(१)
कुनै समय यस्तो दिन आउन जरुरी थ्यो
प्रेमको नाउँमा कान समाउन जरुरी थ्यो
मान्छेमा दुनियाँ देख्ने म जस्तो पागलले
तिमीबाट ठूलो धोका पाउन जरुरी थ्यो।
(२)
गरी नराख खेला ज्यान गुमाउनु पर्ला
भएर जम्मै भेला ज्यान गुमाउनु पर्ला
गोर्खेको रगत उम्लिरहेछ मेरो
नसामा परिस् भने फेला ज्यान गुमाउनु पर्ला।
(३)
खप्न सक्छु ज्यादै चोट र पीर यत्ति थाहा छ
सुपुत्र वीर सिपाही हुँ आखिर यत्ति थाहा छ
देश बचाउने खण्डमा यो ज्यानै गुमाउनु परेपछि
हट्दिन मर्नको खातिर यत्ति थाहा छ।
(कोक्राझार, असम)
