त्यसपछि देखिन्छ अखबारको
एउटा कुनामा रंगीन अन्डरवयरको विज्ञापन
अर्कापट्टी छ, लगौंटीमा साधुको तस्वीर
अकस्मात कविको मानस पटलमा केही झिल्को पस्छ
‘इन्द्रीय, लगौंटी र ब्रह्मचारी’
सम्भवत यस्तै शब्दहरुले फन्को मार्छन्
अनि लेख्छन् कविता
‘ब्रह्मचारीले सात वर्षीया बालिकामाथि उत्तेजनाले उचाले लगौंटी’
तर म बुझ्दिन ब्रह्मचारी या बलात्कारी ?
किरिङ मिरिङ हुन्छ मष्तिस्क सोच्न लाग्छु
असल ब्रह्मचारीले त इन्द्रियहरुलाई
आफ्नो वसमा राख्न सक्नु पर्ने हो
या एकान्त स्खलित हुनुपर्ने हो
ब्रह्मचारीको निहुँमा ढोगं ओड्ने हे क्रुर बलात्कारी !
मध्य रातमा उठी कराउँछु जोडले
फुकालऽऽ लगौंटी, निकाल बाहिरी आवरण
कि विवाह गर् अनि लगा अन्डरवयर
कहीँ भक्तको नाममा, कहीँ इश्वरको नाममा
यौवनको अन्धो भई नगर क्रुर हर्कत
युगौंदेखि र अनिश्चित कविले यो कविता लेख्दासम्म
पोखिरहेछन् केही ब्रह्मचारीहरु यसरी नै उत्तेजना
मलाई यस्तो लाग्छ काटिनु पर्ने त बलात्कारीको लिंग नै हो
त्यो लगौंटीभित्र समाधीमा बस्दैन भने
यहाँले झुक्किनु भयो होला
अखबारमा देखिएको साधु हैन !
त्यो अपराधी हो, गधा हो
दशकौंपछि झिक्दैछु एउटा पुस्तक दराजको भित्री कुनाबाट र
झस्कदै पढ्दै छु ती कविलाई
तिनको पर्दा पछाडिको कवितालाई
छाम्दैछु शब्दहरु इन्द्रिय, लगौंटी र ब्रह्मचारी
खोज्दैछु फरक लगौंटी र अन्डरवयरको !
(अमरिका)
नेपाली साहित्य घर’ डिजिटल साहित्यिक पत्रिका भएकोले यसमा साहित्यिक रचना र समाचार मात्र प्रकाशन गरिन्छ । यस पत्रिकामा पुरातन, उच्छृङ्खल र यथास्थितिवादी सोच भएका तथा साम्प्रदायिक सद्भावमा असर पुयाउने खालका रचना प्रकाशित गरिने छैन । अन्य पत्रिका र अनलाइनमा पठाएका वा प्रकाशित भएका रचना नपठाउनुहुन अनुरोध छ । नेपाली साहित्य घरमा प्रकाशित रचनाहरूमा व्यक्त विचारप्रतिको जवाफदेहिता स्वयम् लेखकको हुनेछ । रचना पठाउँदा नेपाली प्रीति फन्टमा टाइप गरेर इमेलमार्फत् पठाउनुपर्ने छ । पठाएको एक महिनासम्म प्रकाशित नभए वा कुनै प्रतिक्रिया नआए रचना अस्वीकृत भएको मानिने छ । हामीले यो पत्रिका आर्थिक उपार्जनका लागि नभई नेपाली भाषासाहित्यको सेवा गर्ने उद्देश्यले सञ्चालन गरेको हुँदा प्रकाशित रचनाको पारिश्रमिक दिन असमर्थ छौँ ।
त्यसपछि देखिन्छ अखबारको
एउटा कुनामा रंगीन अन्डरवयरको विज्ञापन
अर्कापट्टी छ, लगौंटीमा साधुको तस्वीर
अकस्मात कविको मानस पटलमा केही झिल्को पस्छ
‘इन्द्रीय, लगौंटी र ब्रह्मचारी’
सम्भवत यस्तै शब्दहरुले फन्को मार्छन्
अनि लेख्छन् कविता
‘ब्रह्मचारीले सात वर्षीया बालिकामाथि उत्तेजनाले उचाले लगौंटी’
तर म बुझ्दिन ब्रह्मचारी या बलात्कारी ?
किरिङ मिरिङ हुन्छ मष्तिस्क सोच्न लाग्छु
असल ब्रह्मचारीले त इन्द्रियहरुलाई
आफ्नो वसमा राख्न सक्नु पर्ने हो
या एकान्त स्खलित हुनुपर्ने हो
ब्रह्मचारीको निहुँमा ढोगं ओड्ने हे क्रुर बलात्कारी !
मध्य रातमा उठी कराउँछु जोडले
फुकालऽऽ लगौंटी, निकाल बाहिरी आवरण
कि विवाह गर् अनि लगा अन्डरवयर
कहीँ भक्तको नाममा, कहीँ इश्वरको नाममा
यौवनको अन्धो भई नगर क्रुर हर्कत
युगौंदेखि र अनिश्चित कविले यो कविता लेख्दासम्म
पोखिरहेछन् केही ब्रह्मचारीहरु यसरी नै उत्तेजना
मलाई यस्तो लाग्छ काटिनु पर्ने त बलात्कारीको लिंग नै हो
त्यो लगौंटीभित्र समाधीमा बस्दैन भने
यहाँले झुक्किनु भयो होला
अखबारमा देखिएको साधु हैन !
त्यो अपराधी हो, गधा हो
दशकौंपछि झिक्दैछु एउटा पुस्तक दराजको भित्री कुनाबाट र
झस्कदै पढ्दै छु ती कविलाई
तिनको पर्दा पछाडिको कवितालाई
छाम्दैछु शब्दहरु इन्द्रिय, लगौंटी र ब्रह्मचारी
खोज्दैछु फरक लगौंटी र अन्डरवयरको !
(अमरिका)
