तिमिलाई चाहिएको प्रेम हो वा शरीर त्यत्ति भन भएको छु यिनै कुराले अचेल म गम्भीर त्यत्ति भन । म प्रवाशमा छु उडेर आउन कहाँ सक्छु र चाहेर हेरेर बस्न सक्छौ कि सक्दिनौ तस्बिर त्यत्ति भन । न मेरो हो भन्न सक्छु, न पराइको देखाउन सक्छु मर्नु न बाच्नु कतिन्जेल सहनु मैले पिर त्यत्ति भन । प्राप्ति हुन पनि लेखेको हुनुपर्छ भन्छन्, जान्नेहरु कि थिएन पाउन तिमिलाई मेरो तकदिर त्यत्ति भन । दिएर प्रेम, पाएर पीडा मैले दुखेमा तिम्रो दिल खोजी हिँड्छु गहिरो ताल अग्लो भिर त्यत्ती भन ।। (म्याग्दी, हाल: पोल्यान्ड)