यसबेला केही निस्तेज शीरहरू झुकेर सभक्ति अभिषेक चढाइरहेछन् म तिम्रो ठाडो शिरलाई झन् ठाडो देख्न चाहिरहेछु यसबेला केही दुर्बल मुठ्ठीहरू फुक्केर विनीत भावले जम्लेहात जोडिरहेछन् म तिम्रो वज्र मुठ्ठीलाई झन् सबल देख्न चाहिरहेछु यसबेला केही थकित पाइलाहरू गलेर माझ बिसौनीमै बास मागिरहेछन् म तिम्रा जब्बर पाइलाहरूलाई झन् अग्रसर देख्न Read more
जब सिर्जनाका धनी श्रमजीवीहरूको चेतनाको ढोका खुल्छ, शोषणको कालो साम्राज्य जरैदेखि डगमगाउन थाल्छ, तब श्रमको मूल्य खोज्दै उनीहरूले मुठ्ठी कस्नमात्र थाल्दा प्रतिक्रियावादीहरूको मुटु काम्न थाल्छ । अजारौँको लासमाथि उभिएको आलिसान महलमा खैलाबैला मच्चिन्छ । अनि सङ्गिनको घेराभित्र आफूलाई सुरक्षित बनाएका हत्याराहरूको सपना निशाचरको भीमकाय छायाले भताभुङ्ग बनाइदिन्छ । त्यो बेला Read more
जदौ हजूर……….। मालिक अलि टाढै बस्नुस् नाउँ लक्ष्मी, आमा–बाकी एउटी छोरी न जेठी न कान्छी न ठूली न सानी गरीबको घरमा बत्ती बलेकी थिएँ, हजुर बत्ती । तर कर्मको खोटी अलच्छिन मोरी बाह्र वर्ष नपुग्दै पोली खाएँ बा–आमा असारको पैह्रोले किचेर एकै चिहान परे कठै हट भरेर फर्केकाहरू । कहाँ Read more
युद्ध मैदानमा ढलेका शरीरसँगै रगतभित्र जलिरहेका सपनाका थोपाहरू धुवाँमा उडेर गए…. अझै पर्खिरहेछन् बन्दुकबाट फूल फुल्ने दिन (म्यान्मार) Read more
छिमेकका धामीहरुले, मलाई मसान बनाए बिना कारण संसारकै, नम्बरी बेइमान बनाए दुईचार जोगीहरुले मलाई नंग्याउँछु भनेछन् हिँजो भेटेरै सोधेँ, खै किन अर्कै बयान बनाए मान्छेहरुले मलाई, बुख्याँच्या बनाएछन् हेर्नुस् मात्र म जान्दछु, क्या बेकामको सामान बनाए जिन्दगी यसरी अड्कियो, अब फर्किन मान्दैन कहिले त रिस उठ्छ, कस्ले यी विमान बनाए Read more
विषय प्रवेश कवि माधवप्रसाद घिमिरे (जन्म वि.सं.१९७६) आफ्ना पूर्ववर्ती र समवर्ती प्रसिद्ध साहित्यकारहरू लेखनाथ पौड्याल (१९४१–२०२२), बालकृष्ण सम (१९५९–२०३८), लक्ष्मीप्रसाद देवकोटा (१९६६–२०१६), भीमनिधि तिवारी (१९६८–२०३०), सिद्धिचरण श्रेष्ठ (१९६९–२०४९), केदारमान व्यथित (१९७१–२०५५), हृदयचन्द्रसिँह प्रधान (१९७२–२०१६) र गोपालप्रसाद रिमाल (१९७५–२०३०) मध्ये राज्यस्तरबाट सर्वाधिक मान–सम्मान र पदवी पाएका र दीर्घजीवन समेत प्राप्त Read more
एक सवेरा था जब हँसकर उठते थे हम, और आज कई बार बिना मुस्कुराये ही शाम हो जाती है । कितने दूर निकल गए रिश्तों को निभाते निभाते, खुद को खो दिया हम ने अपनों को पाते पाते । लोग कहते है हम मुस्कुराते बहुत है, और हम थक गए Read more
मान्छेले ईश्वरलाई राजा मानिरहे र राजामा ईश्वर खोजिरहे राजाले आफैलाई एक दिन ईश्वरको कर्मचारी घोषणा गरिदियो र प्रजाको सारा सम्पत्ति ईश्वरको लागि भव्य प्रार्थना स्थल बनाउँन खर्च गर्यो उसको नाममा बजार खोलिदियो । भोको, असुरकाषित, वेरोजगार पिँढीहरू आफ्ना पूर्खाको सम्पत्ति र समृध्दि फिर्ता माग्दै त्यो भव्य प्रार्थना स्थलको दैलोमा Read more
सुन्दरबजारबाट गैडाकोट जाने क्रममा गाडीमा भेटिएकै दिन देखि हो शिवराम र अनिताको प्रेम बढेको । डुम्रे, आँबुखैरेनी हुँदै मुग्लिन नपुगिञ्जेल घुम्तीहरुमा कुम-कुमले मात्रै बात गरे पनि त्रिशुलीलाई दाहिने पारेर अनिता र शिवकुमारका आँखा पनि बोल्न सुरु गरेका थिए । समान्य परिचय, बोलचाल र फोन नम्बर साटासाट गरेर सुरु Read more
‘आज दिनभर मोनोरेल, रेल, स्काइ बस र पैदल यात्रा हुने छ ।’ टोकियो स्टेशनबाट बाहिरिदै गर्दा जापान निवासी गजलकार गिरिजा गैरेले सुनाए । प्रा. रामकुमार पाँडे र मलाई धितमरुञ्जेल टोकियो घुमाउने उनले योजना बनाएका रहेछन् । जापान सपनाको देश हो । रहश्यमयी भूमि हो । त्यस देशमा रहेको संसारको सबैभन्दा Read more
