आँसुको जहर पिएर तिम्रो सहरको
गल्ली गल्लीमा भौतारिएँ
केवल तिम्रै प्रतीक्षाको
अतृप्त चाहानामा
तर तिमी आएनौ प्रिय ।
केवल आए त तिम्रा
सुकोमल पदचापहरुले
उछिट्याएका धुलाका
साना साना कणहरु
पुनः भिजाउन यिनै निर्दोष परेलीहरु ।
चुपचाप स्वीकारेँ,
सम्झेँ यिनै हुन् तिमीले
पठाएका असली स्पर्शका कोसेलीहरु
जुन मेरो अप्राप्यताभित्रको अमूल्य प्राप्ति ।
भाग्य विभिन्न जिन्दगीका
कालखण्डहरुमा
आफैले गरेको निर्णयको
अर्को नाम पनि रहेछ ।
हो त्यही बन्दी कोठरीमा
कैयौँ सपना कैद गरेर
मात्रै एक चिम्टि सिन्दुरमा
सर्वस्व सुम्पनु पनि रहेछ ।
कम्प्युटरको स्क्रिन कहाँ रहेछ र जीवन
जहाँ हरफहरु हमेसा लयवद्द
भएर प्रकट हुन
विपरीत दिशाबाट आएका धर्साहरुको
मिलन पनि त रहेछ ।
नियति र निर्णयको समजोडभित्र
हाम्रा यादहरुलाई अनिर्णयको
बन्द कोठामा बन्दी बनाई
मात्रै नियतिको बज्रपात भोग्नु
पनि त रहेछ ।
(भोजपुर)
नेपाली साहित्य घर’ डिजिटल साहित्यिक पत्रिका भएकोले यसमा साहित्यिक रचना र समाचार मात्र प्रकाशन गरिन्छ । यस पत्रिकामा पुरातन, उच्छृङ्खल र यथास्थितिवादी सोच भएका तथा साम्प्रदायिक सद्भावमा असर पुयाउने खालका रचना प्रकाशित गरिने छैन । अन्य पत्रिका र अनलाइनमा पठाएका वा प्रकाशित भएका रचना नपठाउनुहुन अनुरोध छ । नेपाली साहित्य घरमा प्रकाशित रचनाहरूमा व्यक्त विचारप्रतिको जवाफदेहिता स्वयम् लेखकको हुनेछ । रचना पठाउँदा नेपाली प्रीति फन्टमा टाइप गरेर इमेलमार्फत् पठाउनुपर्ने छ । पठाएको एक महिनासम्म प्रकाशित नभए वा कुनै प्रतिक्रिया नआए रचना अस्वीकृत भएको मानिने छ । हामीले यो पत्रिका आर्थिक उपार्जनका लागि नभई नेपाली भाषासाहित्यको सेवा गर्ने उद्देश्यले सञ्चालन गरेको हुँदा प्रकाशित रचनाको पारिश्रमिक दिन असमर्थ छौँ ।