विचारका शैलुङ्गेहरूमा स्तब्ध रातहरू चिर्दै हिमपातमा पौँठेजोरी खेल्दै तिमी उठेको बेला मुस्कुराउँछन् राताम्मे गुराँस र लालुपाते । मेरो देशको विशाल छातीमा आत्मीयताका उर्वर बीज रोप्दै तिमी निस्केका बेला सगरमाथा र माछापुच्छ्रेले ताली बजाउँछन् ! हृदयको चेतलाई प्रणको दरिलो कुटे कोदालोले खन्दै निर्माणमा जुटेका बेला नेपाली माटोले युगीन जीवनको अभिवादन ठोक्छ Read more
त्यसपछि देखिन्छ अखबारको एउटा कुनामा रंगीन अन्डरवयरको विज्ञापन अर्कापट्टी छ, लगौंटीमा साधुको तस्वीर अकस्मात कविको मानस पटलमा केही झिल्को पस्छ ‘इन्द्रीय, लगौंटी र ब्रह्मचारी’ सम्भवत यस्तै शब्दहरुले फन्को मार्छन् अनि लेख्छन् कविता ‘ब्रह्मचारीले सात वर्षीया बालिकामाथि उत्तेजनाले उचाले लगौंटी’ तर म बुझ्दिन ब्रह्मचारी या बलात्कारी ? किरिङ मिरिङ हुन्छ मष्तिस्क Read more
गौरवले फूलको थुङ्गाझैँ अनुहारभरि खुसी फुलाउँदै खित्खिते हाँसोमा एक अर्कोलाई धाप मार्दै एकजोर सारी चोलीले कुर्ता सुरुवालसँग लामै बहस गरे । बहस आसनमा उस्तै प्रकृतिका तर्क बिहिन श्रोता अधिक थिए । हाट बजारमा आफ्नो सामनको विज्ञापन गरेझैँ सारी चोलीहरु, प्रतिस्पर्धामा बोल्दै थिए । ऊ त ठूलो पदमा पुग्यो ऊ पहुँचवाला Read more
नशा ... अहो यो नशा ! सुरेश कुमारको गीत जस्तो उफ्फ् ...यो नशा ! खैनीको जस्तो सिगारको जस्तो होइन रक्सीको जस्तो आमलाको भट्टी पसलमा भुकभुके उज्यालोमा हात थरथर कमाउँदै रातभरि नालीमा घोप्टे सुतेको त्यो मत्थु मान्छेको नशा जस्तै उफ्फ् ...त्यो दुर्गन्धलाई सहेर आमलालाई रक्सी बेच्ने नशा जस्तो हो... यो नशा Read more
कृष्णले आँखा उघारिरहेको बेला देवकी आँखा चिम्लदै थिइन् त्यो बेला देवकीका आँखामा आत्मसन्तुष्टि नाचिरहेको थियो कि डर ? भन्नेहरुले अझैसम्म पनि भनिरहेकै छन् भाँडाहरु फुटाएर तिमीले पोखिदिएका थियौ लोभ उठाउनै नमिल्ने गरी । कपटको लाक्षगृह बनाएर मनभित्र आगो बोकी बस्नेहरूले नै अलापिरहेका छन् तिमीलाई पक्षपाती भनेर। कोट्याएर कोपिला वास्ना लिनेहरु Read more
नबाँध मलाई फलामे जन्जिरले नलगाऊ मेरो स्वतन्त्रतामाथि अङ्कुश म त सर्वत्र छु यायावर हुँ छैन घर-बार तापनि खुसी नै छु तिमी जस्तो होइन म कुवाभित्रै समुद्र खोज्ने निस्सासिएर बस्ने जहाँ मनलाग्छ वहाँ जान्छु सारा विश्व नै मेरो घर हो त्यसैले थुन्ने प्रयास नगर् मलाई वर्ग आकृतिको सन्दुकमा साङ्लो नलगाऊ मेरो Read more
मान्छे जस्ता आकृतिको वरिपरि उसले उसलाई नभेटाएपछि उसले आफ्नो खोजी गर्न थालेको हो उसको आत्मा जागेको हो शरीरले शरीर छोड्न नमानेपछि इन्द्रेणी रंग आँखा भरी तैरिएको हो भूमण्डलीय पिण्ड झोल बनेको आफ्नै कानले सुनेको हो लेदो, गन्हाएको झोल आँखा त उहिल्यै रोगसँग साटेको थियो कुकृत्य हेर्न नपरोस् भनेर अँ साँच्ची, Read more
मनमा उर्लिएका आत्मग्लानीका सुनामी, छातीमा चर्किएका हीनताबोधको पैह्रो र ढोङ्गीपना मिश्रित निर्लज्ज कुटिल मुस्कान छरिएका मेरा अनुहारका धर्साहरूले मलाई नै गिज्याउँछन् भावशून्य र निरीह ‘ऊ’ मेरो नजरमा पर्दा । ................................. प्रसिद्ध कवि, नामी साहित्यकार, निर्भिक, निष्पक्ष पत्रकारको ट्याग लिएर समाजको तीतो यथार्थ उजागर गर्न खप्पिस् मेरो कलम । Read more
तिमीले भनेकै मान्नुपर्छ भन्ने केही छैन अटेरी गर्नु नगर्नु मेरो अधिकारभित्र पर्ने निर्णय हो नि रिसाउनु किन? रिसले विषबाहेक के नै दिन सकेको छ र ? रिस त सुस्त विष नै हो । मैले खाएकोमा भन्दा लाएकोमा रिस उठ्नु भनेको रिस मिसिएको आह्रिस नै त हो नि त्यसैले पनि तिम्रो Read more
पारिलो घामको नयनसँग नयन मिलाउँदै बादलका घुम्टोहरुले छोपे पनि अनेकन बाटोहरू भएर जीवनका सुन्दर फाँटहरूमा म हिँडिरहेको छु, संकल्पको डोरी समातेर । दुष्मनहरुले मेटाएका खुसीका डोबहरू खोज्न अत्याचारले किल्चिएका मुटुका भल्वहरु फेर्न साहसका सुस्केराहरु पोल्टामा बोकेर हाम्रो बस्तिभरि हर बिहान र साँझ म सल्बलाइरहेको छु । हिंस्रक चितुवाले झम्टेका जनताका Read more
