आमा ! तिमी हाँस्यौ चन्द्रलाई तेज दिइ सुर्यको किरण बनेर रुदाँ पनि जीवन दिई धरालाई दु:खको सागरमा स्वयम् डुबेर । तिम्रो आँसु झरे पानी पर्छ, हुरी चल्छ आमा तिम्रो पीडाको साक्षी भएको हावाले देखेर हो कि ? एक एक गरी तिम्रा धेरै सन्तान मारिए, जुन कोखबाट जन्मे त्यही कोखभित्र गाडिए Read more
“कहिलेबाट सङ्क्रमित भएका रहेछन् ?” नौलो स्वरमा कसैले सोध्दैथियो । “अस्तिमात्रै कोरोना हो भनेर थाहा भएको ।” कसैले उत्तर दियो । “च्व, च्व,च्व,” सहानुभूति प्रकट भयो, “छोरो भर्खर पाँचमा छ अनि छोरी १२ पढ्दै छे । सानैमा टुहुरा भए ।” “नानी, हामी छिट्टै घर फर्किन्छम् । भाइ र आफ्नो ख्याल Read more
लेख्दै थिएँ पहिलोपटक कलमको बिर्को उघारेर म लेख्दा लेख्दै पहिचान मेरो देशको पहिचानको याद आयो । कुना कन्दराहरुमा चोक चौताराहरूमा अड्डा र गौंडाहरूमा फहराइरहेका झन्डाहरूलाई हेरें हेर्दा हेर्दै देखेँ मैले अर्धनग्न पल्टिरहेको नावालकलाई हेर्दा हेर्दै देखेँ भोक लाग्यो भनेर चिच्याइरहेकालाई कोही जाडोले कामिरहेका कोही अस्मिता जोगाउन भागिरहेका जीवन जोगाउन सहयोग Read more