तिमीले मलाई इतिहासमा लेख्न सक्छौ तिम्रा तिता झुटहरुसँग तिमीले मलाई एकदमै फोहोरमा कुल्चिदिन सक्छौ तर पनि, धुलो जस्तै, म उठ्छु। के मेरो सम्वेदनाले तिमीलाइ रिसाउने बनाउछ ? किन तिमी उदासीपनाले घेरिएका छौ किनकि म हिँड्छु जस्तो कि मैले तेलको कुवाहरु पाएको छु पम्प गर्दै मेरो कोठामा ठिक चन्द्रमा जस्तै र Read more
"म अब विचारधारादेखि अघाएको र थाकिसकेको छु ! एउटा कविलाई खासमा विचारधारा नै किन चाहियो र मानवताका लागि अलिकति चिन्ता,अलिकति करुणा, अलिलति सौन्दर्य-पिपासा, केही चराचुरुङ्गी, केही रङ्ग, केही नारीहरू, केही स्मृतिहरू, केही सपना केही अमरत्वको चाहना ... र खासमा कविलाई बाँच्न र कविता लेखिरहनको लागि अरु के नै पो चाहिन्छ Read more
ताइहाङ र वाङगु पर्वतहरू लगभग सात सय ली र सयौँ हजार फिट अग्ला छन् । यी पहाडहरूको उत्तरमा झन्डै नब्बे वर्षको एकजना बृद्ध बस्थे जसलाई सबैले मूर्ख भन्थे । उसले सधैँ यी पहाडहरूको सामना गर्नुपर्थ्यो । प्रत्येक पटक बाहिर जाँदा र फर्केर आउँदा घुमाउरो यात्रा गर्नुपर्दा उसलाई निकै असुविधाजनक लाग्यो Read more
दर्शकहरुको स्वास ठ्याम्मै रोकिएको जस्तो र हृदयको स्पन्दन ह्वात्तै बढेको भएको थियो । उनीहरु सुरुदेखि नै यस्तै लोमहर्षक अवस्थाको पर्खाइमा थिए । सेप्टेम्बरको महिना, मिरमिरे बिहानीको बेला थियो, पुणेको खड्की फुटबल मैदान दर्शकहरुले खचाखच भरिएको थियो । चारैतिर भिडी हाल डिस ! रोयल अगाडि बढ ! जस्ता नाराहरुबाट खेल Read more
रगत र पसिनाबाट अलिकति नुनिलो लिन्छ कविताले ऋतुहरूसँग लिन्छ केही मन लागेको रङ्ग अनगिन्ती स्मृतिहरू र अनुभवहरूबाट केही अँध्यारो ,केही उज्यालो र केही आवाज सपनाको विशाल भण्डारबाट केही कल्पना र केही जादू लिन्छ विस्तृत मैदानहरू,अनकन्टार जङ्गलहरू, चुनौती दिइरहेका पहाडहरू, निचाट मरुभूमि, हराभरा उच्चसमस्थली नदीहरू र समुद्रबाट केही रूपक र केही Read more
वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी त कहिले नझर्न वाचा गरेका विजय झण्डाहरू हुन । वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी त राता गुलाबहरूका काँडाहरूले बनाएका सुन्दर मुर्तिहरू हुन् । वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी त प्रत्येक मान्छेको मन जित्न सफल आँसु बिनाको एन्डसनको नाटक हुन् । वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी Read more
बाबा ! सहर आइजाई गर्दा गर्दै तपाईलाई के भयो? हेर्नुस त, मेरो बचपनमाथि तपाईले के गर्नु भयो ? कुन झ्यालखानमा उसलाई हालिदिनु भयो ? के तपाईलाई थाहा छ ऊ कुन वेला मर्यो ? बाबाले कुनै उत्तर दिनु भएन ! आमा ! मेरो रङ्गसँग तपाईलाई चिन्ता छ ? रङ्ग त मेरो Read more
आजको रात म लेख्न सक्छु सबैभन्दा दुखी हरफहरु लेख्न सक्छु, जस्तो कि, ‘तारामय छ यो रात र ती नीला ताराहरु काँपिरहेछन् कतै टाढा’ रातको हुरी बग्छ आकाशमा र गाउँछ गीत आजको रात म लेख्न सक्छु सबैभन्दा दुखी हरफहरु मैले उसलाई प्रेम गरेँ र कुनैबेला उसले मलाई पनि यस्तै रातहरुमा Read more
जो सहभागी हुने छैनन् यो पागलपनमा तिनीहरू मारिने छन् । जसले बिरोधमा बोल्छन कठघरामा उभ्याइने छ र, जो साँचो साँचो बोल्ने छन तिनीहरू मारिने छन् । उसको कमिजभन्दा सफा जसको कमिज भए पनि खपिने छैन जसको कमिजमा दाग हुने छैन तिनीहरू मारिने छन् ! जसले चाकर बन्दैनन् कलाको संसारबाट बाहिर Read more
(भारतीय महाद्वीपको साहित्यिक इतिहासमा बङ्गाली साहित्यको विशिष्ट स्थान छ । करिव दुई सय वर्षको इतिहास बोकेको बङ्गाली साहित्यका उज्ज्वल त्रिमुर्ती बंकिमचन्द्र चट्टोपाध्याय, (१८३८–९४), रविन्द्रनाथ टैगोर (१८६१–१९४१) तथा शरतचन्द्र चटर्जी (१८७६–१९३८) बङ्गाली साहित्यका तीनवटा यस्ता खम्बा हुन् जसको आधारशीलामा आधुनिक बङ्गाली साहित्यको जग अडिएको छ । शरतचन्द्रलाई व्यष्टिमा बङ्गाली र Read more
