दु:ख अन्तको भाषा थियो र भाषाको अन्त थियो दु:ख अन्धकारको व्याकरण थियो अनि व्याकरणको अन्धकार थियो दु:ख एक्लो पनको चित्कार र एउटा चित्कारको एक्लोपन थियो । दु:ख भित्री गुफाको निरुद्देश्य खोजले भरिएको यात्रा थियो दु:ख एक्लै भोगिने एउटा स्वार्थपूर्ण कामना थियो । दु:ख जुत्ताभित्र छिरेको ढुङ्गा थियो बगाइएको आँसुको एउटा Read more
तिमीले मलाई इतिहासमा लेख्न सक्छौ तिम्रा तिता झुटहरुसँग तिमीले मलाई एकदमै फोहोरमा कुल्चिदिन सक्छौ तर पनि, धुलो जस्तै, म उठ्छु। के मेरो सम्वेदनाले तिमीलाइ रिसाउने बनाउछ ? किन तिमी उदासीपनाले घेरिएका छौ किनकि म हिँड्छु जस्तो कि मैले तेलको कुवाहरु पाएको छु पम्प गर्दै मेरो कोठामा ठिक चन्द्रमा जस्तै र Read more
"म अब विचारधारादेखि अघाएको र थाकिसकेको छु ! एउटा कविलाई खासमा विचारधारा नै किन चाहियो र मानवताका लागि अलिकति चिन्ता,अलिकति करुणा, अलिलति सौन्दर्य-पिपासा, केही चराचुरुङ्गी, केही रङ्ग, केही नारीहरू, केही स्मृतिहरू, केही सपना केही अमरत्वको चाहना ... र खासमा कविलाई बाँच्न र कविता लेखिरहनको लागि अरु के नै पो चाहिन्छ Read more
ताइहाङ र वाङगु पर्वतहरू लगभग सात सय ली र सयौँ हजार फिट अग्ला छन् । यी पहाडहरूको उत्तरमा झन्डै नब्बे वर्षको एकजना बृद्ध बस्थे जसलाई सबैले मूर्ख भन्थे । उसले सधैँ यी पहाडहरूको सामना गर्नुपर्थ्यो । प्रत्येक पटक बाहिर जाँदा र फर्केर आउँदा घुमाउरो यात्रा गर्नुपर्दा उसलाई निकै असुविधाजनक लाग्यो Read more
दर्शकहरुको स्वास ठ्याम्मै रोकिएको जस्तो र हृदयको स्पन्दन ह्वात्तै बढेको भएको थियो । उनीहरु सुरुदेखि नै यस्तै लोमहर्षक अवस्थाको पर्खाइमा थिए । सेप्टेम्बरको महिना, मिरमिरे बिहानीको बेला थियो, पुणेको खड्की फुटबल मैदान दर्शकहरुले खचाखच भरिएको थियो । चारैतिर भिडी हाल डिस ! रोयल अगाडि बढ ! जस्ता नाराहरुबाट खेल Read more
रगत र पसिनाबाट अलिकति नुनिलो लिन्छ कविताले ऋतुहरूसँग लिन्छ केही मन लागेको रङ्ग अनगिन्ती स्मृतिहरू र अनुभवहरूबाट केही अँध्यारो ,केही उज्यालो र केही आवाज सपनाको विशाल भण्डारबाट केही कल्पना र केही जादू लिन्छ विस्तृत मैदानहरू,अनकन्टार जङ्गलहरू, चुनौती दिइरहेका पहाडहरू, निचाट मरुभूमि, हराभरा उच्चसमस्थली नदीहरू र समुद्रबाट केही रूपक र केही Read more
वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी त कहिले नझर्न वाचा गरेका विजय झण्डाहरू हुन । वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी त राता गुलाबहरूका काँडाहरूले बनाएका सुन्दर मुर्तिहरू हुन् । वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी त प्रत्येक मान्छेको मन जित्न सफल आँसु बिनाको एन्डसनको नाटक हुन् । वास्तवमा यी आँखा होइनन् यी Read more
बाबा ! सहर आइजाई गर्दा गर्दै तपाईलाई के भयो? हेर्नुस त, मेरो बचपनमाथि तपाईले के गर्नु भयो ? कुन झ्यालखानमा उसलाई हालिदिनु भयो ? के तपाईलाई थाहा छ ऊ कुन वेला मर्यो ? बाबाले कुनै उत्तर दिनु भएन ! आमा ! मेरो रङ्गसँग तपाईलाई चिन्ता छ ? रङ्ग त मेरो Read more
आजको रात म लेख्न सक्छु सबैभन्दा दुखी हरफहरु लेख्न सक्छु, जस्तो कि, ‘तारामय छ यो रात र ती नीला ताराहरु काँपिरहेछन् कतै टाढा’ रातको हुरी बग्छ आकाशमा र गाउँछ गीत आजको रात म लेख्न सक्छु सबैभन्दा दुखी हरफहरु मैले उसलाई प्रेम गरेँ र कुनैबेला उसले मलाई पनि यस्तै रातहरुमा Read more
जो सहभागी हुने छैनन् यो पागलपनमा तिनीहरू मारिने छन् । जसले बिरोधमा बोल्छन कठघरामा उभ्याइने छ र, जो साँचो साँचो बोल्ने छन तिनीहरू मारिने छन् । उसको कमिजभन्दा सफा जसको कमिज भए पनि खपिने छैन जसको कमिजमा दाग हुने छैन तिनीहरू मारिने छन् ! जसले चाकर बन्दैनन् कलाको संसारबाट बाहिर Read more
